Arches & Grand Canyon

De reis vanuit de Rocky Mountains naar Arches begon met een bezoek aan Starbucks voor een heerlijk bekertje cappuccino. Onderweg begint het landschap steeds meer te veranderen. Van groene bomen op grijze bergen naar een dor en uitgestrekt landschap waar nauwelijks een boom te bekennen is. Langzaam worden de rotsen roder en begint het cowboy-en-indianenlandschap steeds sprekender te worden.  We zijn aangekomen in het oosten van Utah. Hier komen we aan op een camping met RV standplaatsen en een aantal 'deluxe' cabins. Onze cabin blijkt iets kleiner dan verwacht (3m bij 4m, incl. keuken, badkamer, tafeltje en een bed op wielen), maar het is er knus en schoon. 

We hebben 1 volle dag in Arches National Park en willen deze goed benutten. Het wordt hier overdag zo'n 40 graden en het is Labor Day, dus we willen de hitte en drukte voor zijn en besluiten om 5 uur op te staan en de zonsopkomst in het park te bekijken. Een heel goede keuze! Het gouden zonlicht schijnt prachtig door de Arches en het is heerlijk rustig in de vroege uurtjes.

We rijden steeds verder het park in en de temperatuur blijft stijgen, maar gelukkig blijft het relatief rustig. Op het eindpunt van het park besluiten we een pad te nemen naar een van de moeilijker bereikbare Arches. De hike is pittiger dan verwacht en Kelly begint steeds chagrijniger te kijken.. Het mooie geklauter en het uitzicht is het uiteindelijk allemaal waard!

's Middags keren we terug naar onze cabin en koelen we lekker af bij het zwembadje op de campground. 's Avonds wordt de BBQ aangestoken en werken we een Amerikaanse hoeveelheid spareribs naar binnen. Omdat het gebied zo afgelegen is, kun je hier erg goed sterren kijken en op heldere avonden zelfs de Melkweg zien. Als afsluiting van de dag en met een toetje in de rugtas rijden we daarom voor zonsondergang het National Park weer in om in stijl af te sluiten. We zoeken een paar comfortabele rotsen op naast Balanced Rock en wachten tot het donker wordt. Langzaam wennen onze ogen aan het duister en zien we meer en meer sterren. Uiteindelijk kunnen we zelfs de Melkweg heel erg helder zien; Prachtig! 

De volgende dag rijden we verder richting de Grand Canyon. We rijden onderweg naar Arizona door Monument Valley en het cowboy-en-indianenlandschap wordt steeds herkenbaarder. De gebieden worden steeds groter en het aantal tankstations of McDonalds' langs de weg minder en minder. Uiteindelijk komen we aan bij de oostelijke ingang van de South Rim van de Grand Canyon. We stoppen alvast bij een aantal viewpoints voor een voorproefje. Wat een indrukwekkende plek! De Grand Canyon is zo belachelijk groot dat het moeilijk te bevatten is. Er is geen referentie of schaal waarmee je het behapbaar kunt maken dus de eerste indruk is vooral overweldigend. We rijden door naar het hotel, checken in en ploffen neer op een heerlijk bed.

In de Grand Canyon hebben we ook één volle dag te besteden. We hebben 's ochtends een vlucht over de Canyon geboekt en staan enthousiast klaar om te 'boarden' in het kleine vliegtuigje. Het blijkt een hobbelige rit te worden en Kelly is al voordat de wielen van de grond zijn kotsmisselijk. Het uitzicht is echter prachtig en de kotszakjes blijven gelukkig nog net ongebruikt. Misschien toch handig om de volgende keer een reistablet te nemen..

Nadat de maag weer tot rust is gekomen, pakken we de auto om dichterbij 'the edge' te komen. We parkeren bij Grand Canyon Village en stappen daar op de shuttle bus langs verschillende uitzichtpunten naar Hermits Rest (dit kon helaas niet met de eigen auto). Je kunt goed merken dat de Grand Canyon een erg populaire toeristische trekpleister is, want het is hier drukker dan in de Rocky Mountains of in Arches. Het is gelukkig niet irritant druk en we kunnen rustig genieten van het prachtige uitzicht over dat belachelijk grote gat in de grond. Halverwege de route begint het te regenen en komt er een behoorlijke onweersbui over. We stappen snel in de volgende shuttlebus om in het restaurantje in Hermits Rest te gaan schuilen. Na 5 minuten kondigt de buschauffeur aan dat het door de bliksem te gevaarlijk is langs de rand van de Canyon en dat iedereen geëvacueerd moet worden. We mogen niet uitstappen en de bus maakt rechtsomkeert naar Grand Canyon Village. Gelukkig hebben we al voldoende kunnen genieten van het uitzicht en genoeg mooie plaatjes kunnen schieten. De stortbui, de bliksem in de Canyon, de schuilende mensen en het door de stromende regen naar een schuilplek rennen maken het ook wel weer leuk! 

Omdat het 's middags regenachtig blijft, nemen we maar een duik in het zwembad en de jacuzzi van het hotel, doen we wat boodschappen en gooien we de zilveren zuipschuit vol voor de reis naar de volgende bestemming: Zion & Bryce! 

Bekijk nog meer foto's onder het kopje foto's & Stay tuned!